Dag 13 Dagje Yellowstone

Na een hele stille nacht wakker geworden met een strakblauwe lucht en stralend zonnetje. Wel fris, en daarom is het maar goed dat Theo in Glacier National Park nog een goedkope fleecetrui heeft gekocht. Mijn roze jasje met vlekken moet toch maar weer aan, want alleen mijn trui is niet warm genoeg. We kijken nog even wat rond in het hotel voor we aan onze tocht door het park beginnen, op zoek naar souveniertjes voor de kinderen. We kunnen nog niet slagen, maar ik zie wel een prachtige zilveren ketting met hanger, gemaakt door een Indiaans echtpaar. Die kan ik echt niet laten liggen en gaat mee in mijn rugtas. We rijden vervolgens van de ene mooie plek naar de andere: Old Faithfull, een grote geiser die op bepaalde tijden spuit en de diverse Basins met prachtig gekleurde, dampende poelen en sissende geisers. Een ervaring die nauwelijks met foto’s is te vangen of over te brengen door een verslag ervan. De geuren, warme stoomvlagen en onvoorstelbare heldere kleuren moet je zelf ervaren. Het is trouwens ontzettend druk in het park: niks buiten het seizoen. We moeten steeds weer moeite doen om een plekje te bemachtigen op de parkeerplaatsen. Vooral de Aziaten zijn ruimschoots vertegenwoordigd. Van het idee dat Aziaten bescheiden mensen zijn die zacht praten, blijft vandaag weinig over. Ze dringen voor om foto’s te maken, praten zo hard dat ze van ver te horen zijn en bezetten de route met hele hordes. Bij het Norris Geyser Basin, een groot gebied met geisers waar een trail doorheen loopt, staat een groep Aziaten halverwege de route. Als wij beginnen aan de trail horen we al een paar keer luid geschreeuw van de groep komen. Blijkbaar willen ze aandacht van andere leden van de groep die een andere route hebben gekozen. Ik erger me mateloos en Theo ook. Loop je in een prachtige omgeving die je op je in wil laten werken, hoor je de hele tijd dat gekrijs. Bij de groep aangekomen begint een man net weer te schreeuwen. Theo kan zich niet meer inhouden en zegt boos tegen de man in het Engels dat hij erg onbeleefd is om zoveel lawaai te maken in een omgeving waar mensen in rust willen genieten van de omgeving. De man schrikt en maakt meteen buigingen, handen tegen elkaar en verontschuldigt zich. Daarna blijft het gelukkig rustig en kunnen we van het gebied genieten. Het is al aan het schemeren als we weer naar de cabin rijden. We zien veel bizons vandaag en regelmatig staan er mensen stil om foto’s te maken. Bij een rivier aangekomen ziet Theo in het voorbijgaan in de schemering plotseling een beer in de rivier lopen. Tegen de tijd dat we de auto hebben omgedraaid en geparkeerd, zie ik de beer in de verte uit de rivier klimmen en in de bosjes verdwijnen. Helaas geen foto, maar toch nog een beer gezien! Bij het Lake nog een romantisch plaatje geschoten van de maan die weerspiegelt in het meer en de besneeuwde bergtoppen verlicht. Het was weer een perfecte dag.