Dag 9 Glacier National Park

Na een onrustige nacht (veel herrie op de gang van Amerikanen die laat terug in het hotel waren) een redelijk ontbijt op voordat we richting Glacier National Park reden. Prachtig weer en weekend, dus het was druk bij de ingang van het park. Eenmaal in het park viel het wel mee, behalve op de parkeerplekken bij mooie uitzichten en bezoekerscentra. We wilden vandaag een gedeelte van de Going-to-the-Sun-Road rijden (een weg dwars door het park die we morgen ook moeten rijden om bij Great Falls te komen, onze volgende halte) en proberen een trail te lopen. Het werd sterk afgeraden om alleen of met z’n tweetjes een trail te lopen, in verband met de vele beren in het park. Daar hoefden we ons vandaag dus geen zorgen om te maken: mensen genoeg om ervoor te zorgen dat we geen beer te zien kregen, helaas. De weg door het park was prachtig en we stapten regelmatig uit om de vergezichten te bewonderen. Een yoghurtje eten op zo’n 1800 meter hoogte met uitzicht op een vallei is heel apart lunchen. De weg klom tot 2000 meter, bij de Logan Pass, waar we een trail wilden gaan lopen. Een bord gaf aan dat de parkeerplaats vol was, maar zoals altijd liet Theo zich daardoor niet afschrikken. En we hadden geluk: precies op het moment dat we de parkeerplaats opreden kwam er een plekje vrij. Dus na een sanitaire stop en de waterflesjes te hebben gevuld, gingen we op pad, samen met een heleboel andere enthousiastelingen. De Hidden Lake Trail is 1,5 mijl lang, dus heen en terug bijna 5 km. Dat betekent drie kwartier klimmen (een stijging van 140 m) en drie kwartier afdalen. In het begin merkten we dat de lucht een stuk ijler was. Gelukkig waren we al een beetje aan hoogte gewend, omdat Kalispell op 900m ligt, maar het was toch wel even hijgen en rustig aan doen. Natuurlijk weer niet voldoende voorbereid op weg gegaan: geen zonnebrand bij ons (stond op de hotelkamer) en petjes laten liggen in de auto. Wel een fototoestel bij ons met een volle accu, dus heel veel mooie plaatjes geschoten. Schitterende wandeling in wind en zon, met de heerlijke geur van een bepaald soort den. Een paar keer een praatje gemaakt met Amerikanen. We kregen als tip om onze volgende vakantie in Alaska door te brengen: daar struikel je over de grizzlyberen. Onderweg geen wild gezien, wel een gouden adelaar. En weer terug op de parkeerplaats kwam een kleine kudde berggeiten de berg af. Op weg terug naar het hotel gegeten in een Steak House; heel Amerikaans met een stuk of 10 beeldschermen waarop een football wedstrijd kon worden gevolgd. Het was weer een fantastische dag.