Door de regen naar Selfoss

Na een redelijk goede nachtrust zien we bij het openschuiven van de gordijnen niets meer van de gletsjer. Het regent zoals voorspeld, en de laaghangende wolken bedekken het uitzicht. Het sombere weer maakt het toch al niet sfeervolle restaurant ongezellig, dus we ontbijten maar niet te uitgebreid. Omdat vooral later op de dag de regen en wind sterk zullen toenemen, besluiten we meteen na het ontbijt weg te gaan. We willen toch proberen nog een stukje te wandelen en wat plaatsen te bezoeken. Omdat er niet zoveel te doen is onderweg, heb ik een aantal geocaches op de gps gezet die we eventueel kunnen zoeken. Ze liggen in IJsland vaak op mooie plekjes, dus wie weet waar we nog terecht komen. Onderweg heb ik de indruk dat de omgeving minder mooi is dan we intussen gewend zijn geraakt, maar door de laaghangende bewolking is er eerlijk gezegd weinig te zien. We beseffen des te meer dat we de afgelopen 10 dagen ontzettend veel geluk hebben gehad met het droge, mooie en hoofdzakelijk zonnige weer. We nemen het slechte weer van vandaag en eventueel de komende dagen dan ook maar voor lief en maken er het beste van. De gps geeft intussen aan dat we vlak bij de eerste cache zijn aangekomen. Dit is een zogenaamde earthcache, waarbij je niet naar een echte cache hoeft te zoeken, maar je moet antwoord geven op een aantal vragen die betrekking hebben op de plek die door de coördinaten wordt aangegeven. De antwoorden (en vaak een foto van jezelf bij die plek) moet je mailen naar degene die de cache heeft gemaakt. Hier bij Kirkjugólf liggen zeshoekige stenen als een vloer van een oud gebouw in het landschap, maar eigenlijk zie je de bovenkant van basaltblokken die onder de grond verborgen zijn. We trekken onze regenjassen aan en hebben er nu wel een beetje spijt van dat we geen regenbroek in de koffer hebben gestopt, of een skibroek, die hier door vrijwel iedereen wordt gedragen. En niet voor niets. Als we uit de auto stappen maken we meteen kennis met de typisch IJslandse regen: het lijkt niet hard te regenen, het is meer een soort miezerregen, maar door de harde wind ben je binnen de kortste keren drijfnat. Het is niet zover lopen naar de stenen vloer en het ziet er niet zo spectaculair uit, dus we maken er een korte en snelle wandeling van. In de auto even opwarmen en een beetje opdrogen, en dan proberen we het een paar kilometer verderop nog een keer. We moeten vlakbij een geltsjertong kunnen komen, en dat willen we eigenlijk nog wel een keer zien. Aan het aantal auto’s op de parkeerplaats is te zien dat we niet de enigen zijn die het slechte weer trotseren. Maar we zijn wel de enigen die maar voor de helft beschermd zijn tegen de nattigheid. We beginnen aan de klim naar boven, maar de wind is sterker geworden en we zijn binnen een minuut drijfnat. Als we dan ook nog zien dat we niet zo dicht bij de gletsjer kunnen komen als gedacht, maken we rechtsomkeert, met als gevolg dat ook onze achterkant binnen een minuut doorweekt is. Druipend stappen we in de auto. Het wandelen laten we voor vandaag maar zitten, en ook de gps wordt weggestopt. We hebben nog een volksmuseum in Skogar op het programma staan, dan blijven we ten minste droog. Dit blijkt maar voor de helft waar: het is ook een openlucht museum. Het is leuk om rond te lopen in de grote gebouwen, en met een aantal sprintjes over het natte gras kunnen we ook de oude huisjes (wat zijn de dwarsbalken toch laag, au, nu let ik niet op) van binnen bekijken. Daarna houden we het voor gezien en gaan we richting het hotel, waar we twee nachten zullen blijven. Het ligt niet in het plaatsje Selfoss zelf, maar midden op de lege vlakte, en heeft een restaurant waar we kunnen eten. Hoe dichter we bij Reykjavik komen, hoe duurder de gerechten worden. Dus we zoeken via internet of er een Subway is in Selfoss, en rijden daar naartoe voor een snelle hap. Dan weer terug naar het hotel, en nu lekker de hele avond relaxen.