Van Houston naar Corpus Christi

Na een heerlijk rustige nacht, zonder verkeersgeluiden, starten we de dag rustig op met een lekker ontbijt van het hotel: vers fruit, roerei met gebakken bacon, verse jus….we hebben het wel slechter getroffen in Amerikaanse hotels. Het is buiten alweer zo’n 28°C, dus we zijn erg blij met de airco in onze auto. Omdat we aan het einde van onze vakantie nog een hele dag in Houston zullen zijn, en we dan de NASA willen bezoeken, gaan we nu langs een paar kleinere, minder bekende bezienswaardigheden die ik heb gevonden op internet. We beginnen met de Water Wall, een halfronde muur van 20 meter hoog, waarlangs 40.000 liter water per minuut naar beneden stroomt. Het opstuivende water is heerlijk verfrissend op deze warme dag, en het is een apart gezicht om het water langs de muur te zien stromen. Niet ver hier vandaan ligt het Beer Can House en omdat het huis niet zo opvalt in het wijkje, zijn we er zo voorbij gereden. Als ik de weg vraag blijken we twee huizen terug te moeten zijn. De (nu overleden) eigenaar John Malkovich heeft grote hoeveelheden bierblikjes verwerkt op en om zijn huis, veel door hemzelf leeggedronken, maar zijn vrouw heeft ook dapper meegedaan. Hij heeft de buitenmuren met het losgesneden en plat geslagen metaal bedekt, slingers gemaakt van de deksels, blikjes verwerkt in het hek rondom het huis en op zijn schuurtje. Daarnaast heeft hij ook veel knikkers verwerkt, bijvoorbeeld in de terrastegels. Nadat we ook het kleine museum in het huis hebben bekeken, gaan we naar het Art Car Museum. Hoewel in dit kleine museum (in een grote ijzeren keet) maar een paar tot kunstwerken bewerkte auto’s staan, is het zeker een bezoekje waard. De mooiste auto zit vol met glaskunst en is ook van binnen helemaal bewerkt. De auto heeft jarenlang gewoon zo over de weg gereden. Er hangt en staat ook andere (moderne) kunst van kunstenaars uit de omgeving, en er zitten leuke dingen bij, meestal geïnspireerd op de godsdienst. Op weg naar Corpus Christi willen we nog langs het Sculpture Park, ook wel The Iron Menagerie genoemd. “Park” is niet echt het juiste woord, want de kunstwerken blijken te staan op een stuk gras tussen de snelweg en een bedrijf dat doet in pijpleidingen. Het zijn hele grappige, gevarieerde beelden, maar we blijven er niet al te lang rondhangen. Het is bloedheet in de volle zon (39°C), en het water loopt in straaltjes over mijn rug. Op naar Corpus dus….Na 4 uur rijden, met soms wat regen en onderbroken door een ijsje bij Dairy Queen, arriveren we bij ons hotel. Het ligt aan de boulevard langs de baai van Corpus Christie, die overgaat in de Golf van Mexico. Het is hier vochtig warm, en zo ruikt en voelt onze hotelkamer ook. Maar kniesoor die daar op let in zo’n mooie omgeving. We doen boodschappen bij de Wallmart, eten nog maar eens bij de Subway en maken een wandeling langs de baai. Het is een heerlijke zwoele avond. We blijven hier twee nachten, dus morgen weer!