Carcassonne

Vandaag hebben we de tijd om rustig aan te doen. Na een karig ontbijt (passend bij de prijs van de kamer) lopen we naar de vestingstad om een bezoek te brengen aan het kasteel en de stadswallen. Om 10.00 uur gaat de poort open en kunnen we na een tassen controle in de rij aansluiten voor tickets. Naast de rij staat in het Frans te lezen wat je moet doen bij een terroristische aanslag. De plaatjes bij de tekst maken het ook voor ons begrijpelijk dat we bijvoorbeeld achter een zitbank moeten schuilen. Aangezien er geen zitbank te bekennen is in het hele kasteel, is dat een beetje een loos voorbeeld. De terroristische aanslagen hebben duidelijk invloed op het toerisme in Frankrijk. Dit hoorden we ook van de gastvrouw in Beaune, die vrijwel geen Amerikaanse gasten meer krijgt(nog maar 10 % van het oorspronkelijke aantal durft het aan om bijvoorbeeld Beaune te bezoeken), waardoor zij het waarschijnlijk niet zal redden met haar hotelletje.
Omdat we op tijd zijn, hebben we tijdens het eerste deel van de bezichtiging de stadswallen vrijwel voor ons alleen. Het waait stevig, dus is het zo vroeg in de ochtend nog wel wat fris. Maar we genieten van de mooie omgeving en kijken op ons gemak rond. Hierboven is het (nog) rustig, maar in de straatjes van het stadje moet je eigenlijk niet zijn. Super toeristische winkeltjes en super veel toeristen, dus wat ons betreft brengen we daar niet veel tijd door. Na het bezoek van het enorme kasteel gaan we dan ook weer terug naar onze kamer, en genieten van het uitzicht vanaf ons balkon. Boekje lezen, ansichtkaarten voor moeders en kinderen schrijven, naar het postkantoor voor postzegels, stukje stokbrood, en dan wandelen we naar een oude brug vanwaar je ook een mooi uitzicht hebt op de vestingstad. Het is dan alweer wat later op de dag, en we besluiten nog een keer over de stadswallen te gaan lopen. Ons kaartje is nog geldig, dus we kunnen zo doorlopen. We zijn niet de enigen die nog eens extra rondlopen en genieten van deze bijzondere ervaring. Tenslotte maken we nog een wandeling rondom het hele vestingstadje, tussen de eerste en tweede stadswallen in, langs de hoge verweerde muren. Mijn stappenteller staat intussen op ruim 15.000 stappen, dus ik ben blij als we voor het avondeten op het terras van ons B&B kunnen plaats nemen. Theo heeft eerst nog een verfrissend bad genomen in ons privébadje, maar ik heb spierpijn in mijn rug, dus dan lijkt dat koude water me geen goed idee. Ik neem zo nog wel een warme douche, en dan is het weer zo'n beetje bedtijd. Morgen trekken we weer verder en kan ik met een zeer tevreden gevoel terug kijken op ons bezoek aan Carcassonne.