Dagje Reykjavik

Goed geslapen vannacht en bij het spieken door de gordijnen zie ik weer een blauwe, bewolkte lucht en zon. Wauw, wat een meevaller op deze laatste dag. Uiteindelijk hebben we in onze vakantie maar twee regendagen gehad, dus helemaal top. Het ontbijtbuffet is uitgebreid en lekker. Maar goed van genieten, want die van morgen kunnen we wel op onze buik schrijven. Het vliegtuig gaat om 7.50 uur dus we worden rond half 5 opgehaald en naar het vliegveld in Keflavik gebracht. Het ontbijt staat zo vroeg nog niet klaar, hooguit een kopje thee of koffie. Na nog een kopje koffie gaan we de stad in, als eerste naar de Hallgrímskerk die overal bovenuit steekt. Het is een mooi gebouw met een strakke vormgeving en een prachtig pijporgel, dat begint te spelen als we net binnen zijn. Altijd leuk om even te blijven luisteren. Door rustige straten met gekleurde huizen lopen we naar het Nationale Museum. Dit blijkt een mooi museum te zijn waarin de geschiedenis van IJsland vanaf 800 (de eerste bewoning) tot heden wordt weergegeven met een zorgvuldig tentoongestelde collectie. Na het allemaal bekeken te hebben (nou ja, een beetje) gaan we voor de lunch naar het bijbehorende café. Het is daar behoorlijk druk, en gelukkig hebben we nog een tafeltje met zicht op de bar. Het belegde broodje hebben we zo te pakken en het gewone kopje koffie ook, maar op de groene thee moet ik lang, heel lang wachten. Er staat een jongen achter de bar die de niet-gewone koffie en de thee verzorgt. Hij krijgt vanaf de kassa kleine post-its door waarop staat gekriebeld welke koffie of thee er moet worden bereid. Ik ben het vierde post-itje in de rij. We vermaken ons prima met het kijken naar de hardwerkende jongelui. Als er een speciaal broodje of speciale koffie klaar is, wordt dit op een hoek van de bar gezet en wordt luidkeels omgeroepen wat er kan worden opgehaald. Dit leidt soms tot enige verwarring bij de klanten en op een gegeven moment, ik heb dan mijn (heerlijke) groene thee voor me staan, blijven er twee kopjes cappuccino zielig op de bar staan, hoe hard er ook geroepen wordt. Uiteindelijk verdwijnen de twee kopjes richting keuken, richting afvoerputje. Wij verdwijnen richting uitgang, en na een regenbuitje te hebben afgewacht lopen we naar het standbeeld van ‘de vogelvrijverklaarde’. Er zit een heel verhaal achter de man die met zijn vrouw over zijn rug geslingerd en met zijn zoontje in zijn arm is vereeuwigd, maar dat kennen we niet. De gezichtsuitdrukking van de man is geweldig. Via de ommuurde oude begraafplaats, waar heel veel kleine bomen en bijbehorende vogels zorgen voor een aparte sfeer, gaan we naar het Art Museum. Hier is onder andere een hele bijzondere presentatie te zien van Magnús Sigurdarson op vier schermen, onder begeleiding van overweldigende orgelmuziek. Heel lastig uit te leggen (er wordt een drone in gebruikt, waarvan de beelden zijn terug te zien op één van de schermen en op de andere schermen zie je de drone voorbij komen vanuit een verschillend perspectief), maar het is indrukwekkend om er middenin staan. Via de boulevard en het Vikingschip bij daglicht, gaan we tegen een uur of vier terug naar het hotel. Thee, opruimen, rusten, Theo gaat nog even de stad in en daarna nog een salade eten bij 73, het restaurant dat gisteren goed is bevallen. Na het eten lopen we nog een keer naar Harpa, het concertgebouw, en genieten van de lichtshow van de gevel in het donker. Een mooie afsluiting van deze laatste avond in IJsland. Morgen wordt het echt afscheid nemen van dit prachtige land.