Dag 5 tweede deel

Theo dacht dat het misschien wel mee zou vallen en besloot door te rijden. Ook dit zal jullie bekend voorkomen kinderen! De weg werd steeds rustiger, en rustiger, en toen we bij het Visitor Centre aankwamen bleek de weg inderdaad dicht. Aardverschuivingen, ontstaan door zware regenval in de nacht van vrijdag op zaterdag, hadden de weg overspoeld en alles moest worden geruimd. De enige route naar Winthrop was een omweg van zo’n 6 uur rijden! Gelukkig mooi weer en een prachtige omgeving, met de eerste herfstkleuren, maar wel jammer dat we het park nu niet konden bekijken en nog zo’n eind voor de boeg hadden. Ik heb voor het eerst een stukje gereden met de Jeep. Een automaat, niks voor mij. Na zo’n 4 uur rijden gegeten bij de Subway en weer de weg op in de schemering. Een hele ervaring, rijden in het donker in Amerika. We reden bijna een hert aan, dat rustig wandelend de weg overstak. Om ons hotel te vinden kostte ook de nodige moeite in het donker. We namen de afslag die werd aangegeven door een bord van het hotel, dachten we. En stonden plotseling op een klein, smal, stijgend grindweggetje, waar de herten om ons heen liepen. Toch maar even gebeld met het hotel (ze zei dat het de goede weg moest zijn), voor de zekerheid gedraaid en teruggereden om de straatborden te controleren, bleek de juiste weg een paar meter terug te liggen. Uiteindelijk om 22.00u pas in het hotel. Een prachtig hotel, een romantisch muziekje stond op in de kamer en de lampen waren aan. Heel gastvrij. Zo lekker slapen, morgen maar eens zien hoe de omgeving is.