Dag 4 en 5 Via Port Angeles naar Winthrop

Het was gisteren een fantastische dag, die begon met een lekker ontbijt in het restaurant van de Lodge, met uitzicht op het meer, dat in mist was gehuld (dat dan weer wel). Met dank aan de brandweerlieden, die wilden ontbijten in de keet waar we gisteren hadden gegeten. Blijkbaar was er brand een eindje bij ons vandaan, maar ze hadden deze gelukkig zo’n beetje onder controle. Met z’n negenen zorgden ze voor enorme oponthoud, en de dames in de keuken konden het allemaal even niet overzien. Ons eten zou nog lang op zich laten wachten, dus we besloten te ontbijten in het hotel. Door mistbanken, afgewisseld met zon, reden we na het ontbijt richting Port Angeles, onze volgende overnachtingsplek. We reden een poosje langs de kust, en besloten bij Ruby Beach toch even uit te stappen. Weer een bijzonder strand, met hoge rotsen die hier en daar verspreid stonden, zogenaamde Sea Stacks, en ook weer allemaal aangespoelde boomstammen. De mist zorgde voor een speciale sfeer. Voor de rest van de dag geen mist meer gezien, alleen een strakblauwe lucht en stralende zon. We passeerden een gigantische boom, een Cedar, op weg naar het Hoh Rain Forrest. De natuur is hier in meerdere opzichten overweldigend. Dat bleek ook wel weer in het regenwoud. Bomen die groeiden op dode bomen, met indrukwekkende wortels die het dode hout leken te verslinden, waren bedekt met mossen, en enorme slierten mos hingen soms aan de takken. We hebben twee kortere trails gelopen om het regenwoud te ervaren. Heel indukwekkend, en jammer genoeg was het te zonnig om goede foto’s te kunnen maken. Het was nu prachtig weer, maar op een nevelachtige dag zou het er heel spooky zijn. Ideale omgeving voor beren en poema’s (die we nu hebben gemist, gelukkig) en vampiers. Speciaal voor Dimfy bij het plaatsje Forks een foto gemaakt. We hebben maar geen Twilight Tour gedaan (). We besloten weer naar de kust te rijden. Bij La Push staan bijzondere, enorme rotsen in het water, met begroeiing er bovenop. Om deze te kunnen zien moesten we naar Second Beach. Weer een wat kortere, maar hele pittige trail door donker regenwoud met lugubere boomstronken leidde ons naar dit geweldige schouwspel. Helaas hebben we hier geen hele goede foto’s van, ze zijn genomen met mijn mobiel omdat de accu van het fototoestel leeg was. Zal jullie wel bekend voorkomen kinderen! Diep onder de indruk zijn we nog even op het strand gebleven, om daarna definitief door te rijden naar Port Angeles. Nog wat boodschappen gedaan in de supermarkt en daarna rustig op de kamer. Omdat er wel Wifi was, maar deze niet werkte, het verslag van vandaag er maar achteraan geplakt. De dag is wat anders verlopen dan we dachten. De bedoeling was om vandaag door de North Cascades naar onze volgende bestemming, Winthrop, te rijden. Op weg daar naartoe, in de stralende zon, kwamen we langs de Deception Pass, een hoge brug vanaf waar je een geweldig uitzicht had over de rivier. Daar op een bankje onze lunch gegeten en toen richting het nationale park. Al snel zagen we een bordje waarop stond dat weg 20, de weg dwars door het park, gesloten was na 76 mijl. Mogelijk waren het oude bordjes, want we wisten dat er een paar weken gelden aardverschuivingen waren geweest. De bordjes bleven echter opduiken, dus het zat me niet lekker. Theo dach